- dwumian
- m mat. бином, двучлен
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
Краткий русско-польский и польско-русский политехнический словарь (польско-русская часть)./ Издание третье исправленное и дополненное., Warszawa: Wydawnictwa naukowo-techniczne. Г. Гловацкая , М. Мартин . 1973.
dwumian — m IV, D. u, Ms. dwumiannie; lm M. y mat. «suma algebraiczna dwóch jednomianów» ∆ Dwumian Newtona «wzór na rozwinięcie dowolnej potęgi wyrażenia algebraicznego o dwu składnikach» … Słownik języka polskiego
dwumianowy — przym. od dwumian ∆ mat. Szereg dwumianowy «szereg potęgowy, będący uogólnieniem dwumianu Newtona» … Słownik języka polskiego